خدایا دل بیقراریهای بی اندازه ام را

برایت کوتاه و بلند می نویسم همه را خواندی و ننوشته می دانی ، من دوستت دارم اما من برایت می نویسم می نویسم که از گناه دیروز از بی همتی امروز پشیمانم خدایا تو می دانی شلاق تردید بارها تنم را سوزانده است ، تو می دانی ظاهر نمایان بی باطن قلبم را آزار می دهند .خدایا من بنده پاکی نیستم که اگر بودم دلیلی برای اعتراف نبود .خدایا چه کنم ؟چه کنم که شکرانه ی مهربانیهای تو باشد